Επίσης γνωστό ως αληθινή λεμούριοι , η οικογένεια Lemuridae περιλαμβάνει την πιο αναγνωρίσιμα είδη λεμούριος , το δακτύλιο - ουρά κερκοπίθηκος . Αναγνωρίζονται εύκολα από τις μακριές, αφράτα , μαύρο και λευκό ριγέ ουρές τους , πολλοί ring-ουρά λεμούριοι κατοικούν στα ζωολογικούς κήπους του κόσμου . Χρησιμοποιούν τις ουρές τους για την ισορροπία , ενώ κινείται μέσα από τα δέντρα . Σε αντίθεση με ορισμένα είδη πιθήκων , ωστόσο , η λεμούριοι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ουρές τους για να πιάσει ή εκμετάλλευση . Για ένα ring- ουρά κερκοπίθηκος , αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα, επειδή , μοναδική μεταξύ τους λεμούριους , που περνούν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους στο έδαφος, όπου δεν υπάρχει κίνδυνος πτώσης . Στο έδαφος , ζωοτροφές για τα τρόφιμα, όπως τα φρούτα και τα φύλλα . Δακτύλιος-tailed λεμούριοι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους σε ομάδες που κυριαρχείται από ένα άλφα θηλυκό. Γνωστή ως στρατιώτες , οι ομάδες αυτές περιλαμβάνουν μερικές φορές όσο το 30 λεμούριοι , αλλά συνήθως κατέχουν περίπου 17 .
Δυστυχώς , οι ίδιες τεχνικές καλλιέργειας κάθετος- και - έγκαυμα συχνά αναφέρεται με την καταστροφή της Νότιας Αμερικής δάση βροχής , καθώς και καταστρεπτικές πρακτικές υλοτομίας απειλούν την δασών ring-ουρά κερκοπίθηκος κλήση σπίτι . Η απώλεια του οικοτόπου αυτού έχει αναγκάσει τους πάνω στη λίστα των απειλούμενων ειδών .
Εικόνων Cheirogaleidae
Η
Το μικρότερο από τα λεμούριοι ανήκουν σε αυτή την οικογένεια . Πράγματι , μετρώντας μέσα σε λιγότερο από 2 1/2 ίντσες από το κεφάλι μέχρι τους γλουτούς , και ο λεμούριος ποντίκι πυγμαίος είναι το μικρότερο πρωτεύον στον κόσμο , σύμφωνα με το National Geographic . Ζώντας σε ομάδες έως 15 , αυτά τα μικροσκοπικά λεμούριοι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στα δέντρα , κοιμάται κατά τη διάρκεια της ημέρας και έρχεται ξύπνιοι τη νύχτα για να κυνηγήσουν έντομα ή ζωοτροφές για τα φρούτα και τα φυτά . Έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν λίπος στο πίσω πόδια και την ουρά τους , μια προσαρμογή ιδιαίτερα χρήσιμο όταν τα τρόφιμα είναι λιγοστά . Ποντίκι λεμούριοι μπορεί να αποθηκεύσει έως και 35 τοις εκατό του σωματικού τους βάρους με τον τρόπο αυτό , το μεταβολισμό , όταν τα τρόφιμα είναι δύσκολο να έρθουν κοντά .
Αν και προστατεύονται , πολλά μέλη της οικογένειας cheirogaleidae καταλήγουν σε αιχμαλωσία για χάρη της εξωτικό κατοικίδιο ζώο εμπόριο . Ωστόσο , η καταστροφή των ήδη περιορισμένη οικοτόπου τους απειλεί αυτά τα ήδη απειλούμενα λεμούριοι ακόμη περισσότερο .
Η Megaladapidae
Η
Αυτή η οικογένεια αποτελείται από μια ομάδα γνωστή ως λεμούριοι sportive λεμούριοι . Μοιράζονται πολλά κοινά χαρακτηριστικά με άλλα λεμούριος οικογένειες σαν να πιάσει τα δάχτυλα και καιρό , φουντωτές ουρές για να βοηθήσει με την ισορροπία στα δέντρα . Μια ενδιαφέρουσα μέλος της megaladapidae είναι και ο λεμούριος νυφίτσα σπορ . Με βάρος περίπου 2 κιλά, αυτά τα καφέ και γκρι λεμούριοι περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους σε δέντρα όπως λεμούριοι . Η διατροφή τους αποτελείται κυρίως από φύλλα κι αν τρώνε φρούτα και λουλούδια , πάρα πολύ . Είναι ενδιαφέρον , λεμούριοι νυφίτσα sportive απασχολούν μια μοναδική πεπτικό στρατηγική που βρέθηκαν σε ζώα , όπως τα κουνέλια . Η χρήση λεμούριοι cecotropesto σπάσει κυτταρίνης στα φύλλα και να εξάγει όλη την ενέργεια των τροφίμων . Cecotropes φαίνεται να είναι τα περιττώματα , αλλά στην πραγματικότητα προέρχονται από μια ειδική περιοχή του πεπτικού συστήματος που ονομάζεται το τυφλό έντερο . Ο λεμούριος εκ νέου καταπίνει τα cecotropes , και τα σώματά τους εξάγει τα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά . Αυτό που φαίνεται να είναι μια αηδιαστική συνήθεια πραγματικά εκτείνεται ακριβώς ένα γεύμα σε ένα βιότοπο , όπου τα τρόφιμα μπορεί να είναι λιγοστά .
Ορισμένες λεμούριοι σε αυτή την οικογένεια είναι άκρως απειλούμενο . Μια έκθεση 2008-2010 σχετικά με την κατάσταση των πρωτευόντων θηλαστικών σε όλο τον κόσμο προειδοποίησε ότι 100 άτομα μπορεί να είναι το μόνο που απομένει από το βόρειο sportive πληθυσμού λεμούριος στη Μαδαγασκάρη .
Εικόνων Indriidae
Η
Η μεγαλύτερη λεμούριοι ανήκουν σε αυτή την οικογένεια . Αν το αρχείο των απολιθωμάτων δίνουν αποδείξεις γορίλα μεγέθους λεμούριοι , σήμερα ο μεγαλύτερος από αυτούς φτάνουν μόνο περίπου 4 πόδια από το κεφάλι μέχρι τα δάχτυλα . Μια μοναδική ομάδα που ονομάζεται λεμούριοι ιντρίδες ανήκουν επίσης σε indriidae . Named για τις διαφορετικές ήχους που κάνουν , ενώ κινείται μέσα από τα δέντρα της Μαδαγασκάρης , ιντρίδες διακρίνουν τους εαυτούς τους με άλλο τρόπο , καθώς και . Ενώ οι περισσότεροι λεμούριοι χρησιμοποιούν και τα τέσσερα άκρα να κινούνται επιδέξια ανάμεσα σε δέντρα , ιντρίδες βασίζονται μόνο σε εξαιρετικά ισχυρά πίσω πόδια τους για να πάρει γύρω . Είτε στα δέντρα όπου περνούν τον περισσότερο χρόνο τους ή στο έδαφος , οι λεμούριοι παραμείνετε σε όρθια θέση , πηδάει από τόπο σε τόπο . Περιέργως, αυτοί καλύπτουν μερικές φορές όσο το 30 πόδια σε ένα μόνο δεσμεύεται . Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο μεταφοράς , ιντρίδες να επωφεληθούν από τις ώρες μεταξύ ανατολής και δύσης για να τραφούν για μια ευρεία ποικιλία της ζωής των φυτών , φωλιάζουν στα δέντρα μετά από το σκοτάδι .
Όπως και άλλα είδη λεμούριος , οι ιντρίδες σε κίνδυνο . Η καταστροφή των οικοτόπων και μια αγορά για το κρέας τους αποτελεί μεγαλύτερες απειλές τους . Ωστόσο , αυτοί οι τυχεροί λεμούριοι έχουν μια ειδική μορφή προστασίας . Τοπικό έθιμο στη Μαδαγασκάρη θεωρεί ότι η σάρκα των ιντρίδες ταμπού .
Εικόνων Daubentoniidae
Η
Η οικογένεια daubentoniidae έχει μόνο μία παράξενη μέλος . Με τεράστια μάτια, μια φουντωτή ουρά μεγαλύτερο από το σώμα της και το φως -socket δάχτυλα -in -look με τη γούνα του , το άι-άι φαίνεται απόκοσμα . Περνούν τη ζωή τους, αποφεύγοντας το έδαφος , που διακινούνται μέσω των treetops μόνο τη νύχτα . Αν και πολλοί λεμούριοι διαθέτουν μοναδικές ικανότητες και προσαρμογές , το άι-άι μπορεί να είναι η πιο εξειδικευμένη . Εξοπλισμένο με αντιτάξιμους μεγάλα δάχτυλα των ποδιών , επιτρέποντάς τους να κρέμονται ανάποδα από τα άκρα , και μακρύ , λεπτό μεσαία δάχτυλα σε κάθε χέρι , είναι πιστεύεται ότι χρησιμοποιούν άι- ayes ηχοεντοπισμού , σαν νυχτερίδες , να βρουν τα γεύματά τους . Δεν υπάρχουν άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο . Τα παράξενα μεσαία δάχτυλα είναι το κλειδί . Με την αξιοποίηση τους από κορμούς δέντρων και ακρόασης , άι- ayes εντοπίσει προνύμφες εντόμων σηράγγων κάτω από την επιφάνεια . Το δάκτυλο στη συνέχεια μετατρέπεται σε ένα εργαλείο για να αλιεύουν τα σφάλματα από τις τρύπες τους . Όταν ελαστικών του τρώνε τα έντομα , άι- ayes επίσης να χρησιμοποιήσετε τα δάχτυλά τους για να εισπράξετε τα νόστιμα εσωτερικό του καρπού .
Aye - ayes δεν μοιράζονται τον ίδιο παραδοσιακό καλή τύχη ως ιντρίδες . Πράγματι , τοπικό έθιμο κρίνει αυτό το ένα του -ένα είδος πλασμάτων ένα προαίσθημα γρουσουζιά . Ως εκ τούτου , πολλοί άι- ayes σκοτώθηκαν επί τόπου . Πρακτικές όπως αυτές , σε συνδυασμό με την καταστροφή των δασών που αποκαλούν σπίτι , έχουν κάνει το άι-άι ένα άκρως απειλούμενο είδος .
Η
εικόνων
