Θα μπορούσε να κατασκευαστεί παλιρροιακός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής στις μεγάλες λίμνες;
Ενώ υπάρχουν σημαντικές παλιρροιακές διακυμάνσεις σε ορισμένα μέρη των Μεγάλων Λιμνών, ειδικά στη λίμνη Μίτσιγκαν και τη λίμνη Έρι, γενικά δεν είναι αρκετά ισχυρές για να παράγουν επαρκή ισχύ για μια μεγάλης κλίμακας παλιρροϊκή μονάδα παραγωγής ενέργειας. Οι παλιρροϊκοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής απαιτούν σημαντική διαφορά στα επίπεδα του νερού μεταξύ της παλίρροιας και της παλίρροιας για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια αποτελεσματικά. Οι Μεγάλες Λίμνες αντιμετωπίζουν σχετικά μικρές παλιρροϊκές περιοχές, συνήθως λιγότερο από ένα μέτρο (3 πόδια), το οποίο είναι ανεπαρκές για οικονομικά βιώσιμη παραγωγή παλιρροϊκής ενέργειας.
Επιπλέον, οι Μεγάλες Λίμνες είναι σώματα γλυκού νερού και η πυκνότητα του γλυκού νερού είναι μικρότερη σε σύγκριση με το αλμυρό νερό. Αυτό σημαίνει ότι η δυναμική ενέργεια που είναι διαθέσιμη από τις παλιρροϊκές κινήσεις στο γλυκό νερό είναι εγγενώς χαμηλότερη από ό,τι στο αλμυρό νερό, μειώνοντας περαιτέρω την απόδοση της παλιρροιακής παραγωγής ενέργειας.
Για αυτούς τους λόγους, δεν είναι εφικτή η κατασκευή μεγάλης κλίμακας παλιρροϊκού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στις Μεγάλες Λίμνες.
