1. Ανάμιξη υδάτων: Το νερό του ποταμού και το νερό του σώματος υποδοχής συγχωνεύονται και αναμειγνύονται μεταξύ τους. Το νερό του ποταμού, το οποίο είναι συνήθως πιο φρέσκο και λιγότερο πυκνό από το αλατούχο νερό του ωκεανού ή της λίμνης, θα εξαπλωθεί και θα αναμειχθεί με το πυκνότερο νερό. Αυτή η διαδικασία δημιουργεί μια μεταβατική ζώνη όπου η αλατότητα και άλλες ιδιότητες του νερού σταδιακά αλλάζουν.
2. Σχηματισμός εκβολών: Στην περιοχή όπου ο ποταμός συναντά το μεγαλύτερο υδάτινο σώμα, σχηματίζεται συχνά μια εκβολή. Οι εκβολές είναι ένα ημίκλειστο παράκτιο υδάτινο σώμα με ένα ή περισσότερα ποτάμια ή ρέματα που ρέουν σε αυτό και με μερική ή πλήρως ανοιχτή σύνδεση με τη θάλασσα. Οι εκβολές ποταμών είναι δυναμικά περιβάλλοντα που χαρακτηρίζονται από ποικίλα επίπεδα αλατότητας, εναπόθεση ιζημάτων και μοναδικά οικοσυστήματα.
3. Εναπόθεση ιζήματος: Καθώς το νερό του ποταμού επιβραδύνεται κατά την είσοδο στο μεγαλύτερο υδάτινο σώμα, χάνει την ικανότητα μεταφοράς του για ιζήματα. Αυτά τα ιζήματα, τα οποία περιλαμβάνουν σωματίδια άμμου, λάσπης και αργίλου, αρχίζουν να κατακάθονται και να συσσωρεύονται στις εκβολές του ποταμού, σχηματίζοντας δέλτα, ράβδους άμμου ή λασπωτήρες.
4. Κυκλοφορία εκβολών ποταμών: Μέσα στις εκβολές ποταμών, εμφανίζεται ένα χαρακτηριστικό μοτίβο κυκλοφορίας που ονομάζεται κυκλοφορία εκβολών. Αυτή η κυκλοφορία καθοδηγείται από διαφορές στην αλατότητα και την πυκνότητα μεταξύ του νερού του ποταμού και του νερού του μεγαλύτερου σώματος. Το λιγότερο πυκνό γλυκό νερό από τον ποταμό τείνει να ρέει προς τη θάλασσα στην επιφάνεια, ενώ το πυκνότερο αλατούχο νερό από τον ωκεανό ή τη λίμνη ρέει προς τα μέσα στον πυθμένα.
5. Οικολογικές αλληλεπιδράσεις: Η συμβολή των υδάτων των ποταμών και των ωκεανών δημιουργεί ένα μοναδικό περιβάλλον που υποστηρίζει διαφορετικά οικοσυστήματα. Οι εκβολές ποταμών χρησιμεύουν ως σημαντικοί βιότοποι για μια ποικιλία υδρόβιων φυτών, ζώων και πτηνών. Πολλά είδη χρησιμοποιούν τις εκβολές ποταμών ως τόπους αναπαραγωγής, φυτώρια και χώρους διατροφής, εκμεταλλευόμενοι τα άφθονα θρεπτικά συστατικά και το καταφύγιο που παρέχουν αυτά τα δυναμικά περιβάλλοντα.
6. Παράκτιες διεργασίες: Η αλληλεπίδραση μεταξύ του ποταμού και του μεγαλύτερου υδατικού συστήματος επηρεάζει επίσης τις παράκτιες διεργασίες. Η εναπόθεση ιζημάτων στις εκβολές του ποταμού μπορεί να επηρεάσει το σχηματισμό παραλιών, νησίδων φραγμού και άλλων παράκτιων εδαφών. Επιπλέον, η ροή του γλυκού νερού από τον ποταμό μπορεί να επηρεάσει τα παράκτια ρεύματα, τα επίπεδα αλατότητας και τη διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών, τα οποία μπορεί να έχουν ευρύτερες οικολογικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον.
