- Διάβρωση: Τα ποτάμια διαβρώνουν τη γη παρασύροντας ιζήματα. Αυτό το ίζημα μπορεί να προέρχεται από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των πετρωμάτων, του εδάφους και των φυτών. Καθώς το ίζημα παρασύρεται, η κοίτη και οι όχθες του ποταμού γίνονται όλο και πιο βαθιά.
- Κατάθεση: Τα ποτάμια εναποθέτουν επίσης ιζήματα καθώς ρέουν. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο ποταμός επιβραδύνει ή αλλάζει κατεύθυνση. Το αποτιθέμενο ίζημα μπορεί να σχηματίσει ράβδους άμμου, νησιά και πλημμυρικές πεδιάδες.
- Διείσδυση: Τα ποτάμια μπορούν επίσης να χάσουν νερό λόγω διείσδυσης, η οποία είναι η διαδικασία με την οποία το νερό εισχωρεί στο έδαφος. Η διήθηση μπορεί να συμβεί οπουδήποτε κατά μήκος του ποταμού, αλλά είναι πιο συχνή σε περιοχές όπου η κοίτη του ποταμού είναι αμμώδης ή χαλικώδης.
- Εξάτμιση: Τα ποτάμια μπορούν επίσης να χάσουν νερό από την εξάτμιση, η οποία είναι η διαδικασία με την οποία το νερό μετατρέπεται σε ατμό. Η εξάτμιση συμβαίνει πιο συχνά σε θερμά, ξηρά κλίματα.
Η σχετική σημασία αυτών των διαφορετικών διεργασιών ποικίλλει από ποτάμι σε ποτάμι. Σε ορισμένους ποταμούς, η διάβρωση είναι η κυρίαρχη διαδικασία, ενώ σε άλλους, η εναπόθεση ή η διείσδυση μπορεί να είναι πιο σημαντική. Το κλίμα, η γεωλογία και η βλάστηση της λεκάνης απορροής του ποταμού παίζουν ρόλο στον καθορισμό του τρόπου με τον οποίο ένας ποταμός αποστραγγίζει το τοπίο.
